Dyrektywa RoHS

RoHS (ang. Restriction of Hazardous Substances) – unijna dyrektywa, z 27 stycznia 2003 roku, wprowadzona w życie 1 lipca 2006 roku. W Polsce obowiązuje od 2007r. za sprawą Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 marca 2007 roku (Dz.U. z 2007 r. Nr 69, poz. 457). Celem wprowadzenia dyrektywy jest zmniejszenie ilości substancji niebezpiecznych przenikających do środowiska z odpadów elektrycznych i elektronicznych. W pierwotnym brzmieniu dyrektywa ta była połączona z dyrektywą WEEE, jednak w wyniku prac legislacyjnych Komisji Europejskiej dyrektywy te rozłączono. Dyrektywa RoHS obejmuje swoim działaniem ograniczenia na etapie produkcji we wprowadzaniu substancji niebezpiecznych w elektronice, natomiast WEEE odpowiada za odpowiednią zbiórkę i utylizację produktów elektronicznych, traktowanych jako odpady. Dyrektywa RoHS nie jest dyrektywą "nowego podejścia" (ang. new approach), tzn. towary nie wymagają ogólnego systemu oceny zgodności (oznakowania CE). W dniu 8 czerwca 2011 Parlament Europejski przyjął zmienioną dyrektywę ws. ograniczenia używania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym - ROHS 2011/65/UE, która weszła w życie 3 stycznia 2013 r., zastępując dyrektywę 2002/95/WE. Nowy ROHS jest już oparty na zasadach obowiązujących dla dyrektyw nowego podejścia, które uwzględniają tzw. Nowe Ramy Prawne Decyzji (WE) 768/2008. Dyrektywa ta odnosi się bezpośrednio do produktów, ale swoim oddziaływaniem obejmuje odpowiednio zdefiniowanego producenta. Treść dyrektywy mówi, że nowy sprzęt elektroniczny wprowadzany do obrotu na terenie Unii Europejskiej i EFTA począwszy od 1 lipca 2006 (w Polsce od 27 marca 2007) będzie zawierał ograniczenia w zawartości materiałów szkodliwych: ołowiu, rtęci, kadmu, sześciowartościowego chromu, polibromowanych bifenyli (PBB) i polibromowanych eterów fenylowych (PBDE). Komisja europejska określiła maksymalne stężenia tych pierwiastków/substancji w materiale jednorodnym.

Substancja: Stężenie w materiale jednorodnym: PPM:

ołów (Pb) 0,1% 1000
kadm (Cd) 0,01% 100
Rtęć (Hg) 0,1% 1000
Sześciowartościowy Chrom (Cr)6+ 0,1% 1000
PBB 0,1% 1000
PBDE 0,1% 1000

W dyrektywie wprowadzono szereg wykluczeń (wyjątków). Wykluczenia te są przyznawane kiedy nie istnieje możliwość zastąpienia danego regulowanego pierwiastka (substancji), lub nie istnieje możliwość zmniejszenia jego stężenia do poziomu maksymalnej koncentracji, bez utraty pożądanych parametrów fizycznych, bądź fizykochemicznych. Tak się dzieje np: w wypadku zawartości rtęci w lampach, ołowiu w stopach metali. Lista wykluczeń jest obecnie bardzo długa. Raz na cztery lata, zgodnie z art. 5 dyrektywy, Komisja Europejska prosi konsultantów o dopasowanie listy wyjątków do obecnego postępu naukowo technicznego. W dniu 24 stycznia 2008 na drodze Decyzji Komisji Europejskiej przyznano trzy kolejne wykluczenia - odpowiednio dla podanych stopów kadmu, ołowiu w materiałach lutowniczych oraz tlenku ołowiu.

Home

Prawo