Przedstawiamy Sylwetkę wielkiego uczonego japońskiego Hidetsugu Yagi, postaci zasłużonej dla rozwoju światowej elektroniki.
W latach dwudziestych ubiegłego wieku HidetsuguYagi, profesor przy Królewskim Uniwersytecie Tohoku w Sendai w Japonii przedstawił projekt wykonania anteny nazwanej przez niego kanałem falowym, która później była znana jako antena Yagi albo antena Yagi-Uda. Yagi urodził się w 1886 w Osace w Japonii i ukończył wyższe studia w Tokijskim Uniwersytecie Królewskim w 1909. Następnie udał się do Niemiec, gdzie kontynuował badania naukowe pod kierunkiem Heinricha Barkhausena. Barkhausen używał triodę jako oscylatora produkującego drgania wysokiej częstotliwości. Badania Yagiego w Niemczech przerwał wybuch pierwszej wojny światowej, zmuszając go do wyjazdu bez rezultatów badań eksperymentalnych. Po wyjeździe z Niemiec, Yagi studiował w Wielkiej Brytanii (z Johnem Flemingiem) do roku 1916. Przed powrotem do Japonii, odwiedził Stany Zjednoczone i tamtejszy Uniwersytet Harwarda. Po powrocie do Japoni rozpoczął wykłady na Uniwersytecie Tohoku, który nagrodził jego osiągnięcia przyznaniem doktoratu w 1919. Przy Tohoku, Yagi zapoczątkował program badawczy dotyczący elektroniki radia. W grupie badawczej były takie osoby jak Okabe i Shintaro Uda. Wysiłek skupiający się na poprawie komunikacji radiowej między wyspami a statkami doprowadził w lutym 1926 do wydania japońskiego patentu dla Yagiego i Uday. Amerykański patent został wydany w maju 1932. W 1928 Yagi udał się z drugą wizytą do Stanów Zjednoczonych aby kontynuować dalsze badania. W 1933 zainstalowano radiostację państwową wykorzystującą antenę Yagi-ego do prowadzenia łączności telefonicznej między wyspami Sakata i Tobishima, oddalonych od siebie o około 40 km. We wczesnych latach 30-tych Yagi pracował w Królewskim Uniwersytecie w Osace, gdzie jako dyrektor laboratorium, prowadził prace rozwojowe nad radarem, rozpoczęte już w roku 1936. Podczas drugiej wojny światowej służył w japońskim wojsku jako cywilny konsultant ds. radaru i komunikacji. Jego dom i biblioteka razem z większą częścią jego projektów, zostały zniszczone podczas bombardowania w kwietniu 1945. Po wojnie Yagi pracował jako konsultant pomagając we wdrażaniu standardów telewizyjnych w Japonii, oraz jako prezes przedsiębiorstwa "Yagi Antenna". Zmarł w 1976.