Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta (ur. 18 lutego 1745 w Como, zm. 5 marca 1827 tamże) – włoski fizyk, wynalazca, konstruktor, fizjolog. Volta od najmłodszych lat wykazywał ogromne zainteresowanie fizyką, a zwłaszcza elektrycznością. W wieku osiemnastu lat zaczął korespondować ze znanym paryskim fizykiem Abbe Nolletem. W 1774 skonstruował elektrofor, umożliwiający elektryzowanie ciał. W 1776 odkrył metan. Eksperymentował z zapalaniem gazów w zamkniętej przestrzeni przy użyciu iskry elektrycznej. W roku 1781 skonstruował elektroskop, umożliwiający pomiary elektryczności. W 1782 skonstruował kondensator. W 1800 skonstruował ogniwo Volty poprzez zanurzenie płytek miedzi i cynku w wodnym roztworze kwasu siarkowego, a w 1801 zaprezentował przed samym Napoleonem Bonaparte stos Volty. Zafascynowany cesarz uczynił go hrabią, senatorem Królestwa Włoch, odznaczył specjalnym medalem i wyznaczył bardzo wysoką stałą pensję. Prócz tego Volta otrzymał także Legię Honorową. W 1779 Alessandro Volta został profesorem fizyki na uniwersytecie w Pawii. Zajmował to stanowisko przez 25 lat. W 1794 Volta pojął za żonę Teresę Peregrini, córkę Ludovico Peregriniego. Przez wiele lat prowadził spór dotyczący natury elektryczności z Luigim Galvanim. Na jego cześć jednostkę napięcia elektrycznego nazwano wolt (volt).